Jedna z nielicznych kobiet w zmaskulinizowanej branży stolarskiej. Maiko Okuno tworzy skomplikowane kształty, które są pozbawione ornamentyki, dzięki czemu wyeksponowana zostaje forma naczynia. Nie znaczy to jednak, że przedmioty nie są dekoracyjne. Ich atrakcyjne kształty sprawiają, że produkty Maiko plasują się gdzieś pomiędzy tradycją a nowoczesnością.

• zdjęcia: Shigekazu Shinya

Niewiele narzędzi trzeba by upleść bambusowy koszyk. Sporo jednak wysiłku, wprawy i cierpliwości. Japończyk Chifuyu Enomoto posiadł tę sztukę, którą w Polsce również się praktykuje przy użyciu, nie gorszej od bambusa, wikliny. Użyteczne i trwałe kosze od zawsze były potrzebne w domach. Wydaje się, że ten przedmiot i to rzemiosło wciąż jest tak samo potrzebne - ma jedynie więcej syntetycznej konkurencji.

• źródło: tramnesia.com

Mimo, że praca rąk jest kwintesencją rzemiosła, nie jest jego jedynym wyznacznikiem. Filozofia i cel z jakim podchodzi się do tworzenia kolejnego przedmiotu może czasem być ważniejsze od techniki wykonania. Naoto Fukasawa, twórca krzesła Hiroshima, za punkt wyjścia wziął dialog między człowiekiem a przedmiotem oraz ich wzajemne dopasowanie.

• źródło: naotofukasawa.com

Lalki Kokeshi mają swoje zasłużone miejsce w japońskiej tradycji. Co roku rzemieślnicy mogą się nawet zmierzyć w zawodach, sygnowanych przez premiera Japonii, wyłaniających najlepszego twórcę lalek kokeshi. Sam proces tworzenia to stolarska praca, którą wieńczy niezwykle precyzyjne malowidła, nadające charakter każdej z lalek.

• źródło: japanstore.jp

Prefektura Ishikawa to region specjalizujący się w zdobieniu Urushi - japońską laką. Każdy z rzemieślników specjalizuje się w innym fachu, biorąc udział w produkcji naczynia na poszczególnym etapie. Mimo, że praca z drewnem i laką jest żmudna, rzemieślnicy doskonalą się całe życie, a każdy przedmiot wychodzący z pod ich rąk jest najlepszym jaki w tym momencie mogli stworzyć.

• źródło: heiando.com

Historia Junko Iwata pokazuje, że rzemiosło nie ma nic wspólnego z przestarzałą technologią. Praca ręczna w połączeniu z materiałami naturalnego pochodzenia to idealny przykład na to, że końcowy produkt może mieć jakość, jakiej nigdy nie będzie mieć masowa produkcja z tworzywa sztucznego. Bambus, wykorzystywany przez bohaterkę do robienia koszy jest przyjazny środowisku i naszemu zdrowiu. Spełnia wszelkie standardy i wymogi, jakie współczesny odbiorca może oczekiwać od produktu.

• źródło: koubou-takenoko.blogspot.jp

Huta szkła Shōtoku jest dowodem na to, że można znaleźć złoty środek pomiędzy przemysłem,
a rzemiosłem. Powstające w pracowni szklane wyroby są formowane w tradycyjny sposób, maszyny natomiast służą do perfekcyjnego wykończenia.
Mimo, że niedoskonałość i niepowtarzalność ręcznej pracy jest dużą wartością, wykorzystanie maszyn daje szerokie spektrum możliwości w pracy rzemieślniczej.

• źródło: www.stglass.co.jp

Ciągłe doskonalenie to podstawa rzemiosła. Z każdym kolejno wytworzonym przedmiotem wzrasta pewność i precyzja, dzięki czemu kolejny wyrób jest lepszy od poprzedniego i bliższy ideału. Proces ten nigdy się nie kończy i zawsze jest miejsce na poprawę. Heiji i Fumie Sato od 60 lat są częścią rzemieślniczego procesu doskonalenia. Obecnie tylko w ich pracowni wytwarza się tradycyjny papier Washi.

• źródło: tedxtohoku.com